พัฒน, พัฒนะ หมายถึง [พัดทะนะ] น. ความเจริญ. (ป. วฑฺฒน; ส. วรฺธน).
[พัดทะนะ] น. ความเจริญ. (ป. วฑฺฒน; ส. วรฺธน).
[พัดทะ] ก. ทําให้เจริญ.
น. ผู้ทําความเจริญ, ผู้ทําการพัฒนา.
น. การทําความเจริญ, การเปลี่ยนแปลงในทางเจริญขึ้น,การคลี่คลายไปในทางดี.
ดู พัฒน, พัฒนะ.
ดู พัฒน, พัฒนะ.
ดู พัฒน, พัฒนะ.